:

Eg drog i fraa dei. Det er derfor denne teksten har sutte saa frykteleg langt inne. Eg drog I fraa Jussara, 27 aar med fire ungar og ein femte paa veg. Fraa Jandira som alltid hadde popcorn paa omnen naar eg kom og snart skulle begynne aa bygge hus. Fraa delstatsmoetet til MST med klump I halsen og verdas mest betydningsfulle raude silkebaand rundt haandleddet. "Alltid, alltid huske. Aldri, aldri glemme".

Eg drog fraa Patria Livre foer dei var ferdige aa krangle, manioken var kome i jorda men eg blei der ikkje for aa dra den opp att. Eg har vore med paa PDA og Fomenta og moett INCRA og hoeyrt masse krangling og vore paa besoek og blitt kjent med folk og plukka bjoernebaer og laert om foring av grisar og blitt populaer hos smasoestrene i huset og hatt det kjempefint. Saa drar eg. Eg drar fraa deira liv til mitt, ventar ikkje paa jordreforma, forlet dei i dei same liva eg fann dei i.

Alt for mange av tekstane mine har lykkeleg slutt. Paa ein maate skulle eg ynskje at denne ikkje hadde det, for fire maanedar med MST har ikkje vore saa lett. Men eg klarar ikkje slutte aa haape. Haape paa at det gaar bra til slutt med Patria Livre, at dei blir einige. At MST fortset aa rope "a luta par valer" - at kampen har meir meining enn nederlaga og skuffelsane. Vi moetast igjen.